Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Glibenklamied
|
|
Vrywaring: Die mediese inligting verskaf op Wikipedia dien slegs as 'n riglyn en dra geen waarborg van feitelike korrektheid nie. Enige vrae of klagtes oor u persoonlike gesondheid behoort na 'n dokter verwys te word. |
| Glibenklamied | |
|---|---|
 
| |
| Chemie | |
| Chemiese formule | C23H28ClN3O5S |
| Molêre massa | 494.00 g/mol |
| CAS-nommer | 10238-21-8 |
| Farmakokinetika | |
| Biobeskikbaarheid | 100% |
| Proteïengebonde | Ten volle |
| Metabolisme | Lewer (CYP2C9-ensiem) |
| Uitskeiding | Uriene en gal |
| Halfleeftyd | 10 uur |
| Smeltpunt | 169 tot 170 °C |
Glibenklamied, ook bekend as gliburied, is 'n antidiabetiese medikasie wat gebruik word om tipe 2-diabetes te behandel.[1] Daar word aanbeveel dat dit saam met dieetaanpassings en oefening geneem word. Dit kan saam met ander antidiabetiese medikasie gebruik word.[1] Dit word nie aanbeveel vir gebruik op sigself in tipe 1-diabetes nie. Dit word oraal geneem.[1]
Algemene newe-effekte sluit in naarheid en sooibrand. Ernstige newe-effekte kan angio-edeem en lae bloedsuiker insluit. Dit word gewoonlik nie tydens swangerskap aanbeveel nie, maar kan wel tydens borsvoeding gebruik word.[2] Dit is in die medisyneklas van sulfonielureums en werk deur die vrystelling van insulien uit die pankreas te verhoog.[1]
Glibenklamied is in 1969 ontdek en in 1984 vir mediese gebruik in die Verenigde State goedgekeur.[3][4] Dit is beskikbaar as 'n generiese medikasie.[5] In 2022 was dit die 200ste mees voorgeskrewe medikasie in die Verenigde State, met meer as 2 miljoen voorskrifte.[6][7]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 "Glyburide Monograph for Professionals". Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. Besoek op 18 Maart 2019.
- ↑ British national formulary : BNF 76 (76 uitg.). Pharmaceutical Press. 2018. p. 692. ISBN 9780857113382.
- ↑ Diabetes in Clinical Practice: Questions and Answers from Case Studies. John Wiley & Sons. 2007. p. 342. ISBN 9780470059135.
- ↑ "Glyburide Monograph for Professionals". Drugs.com. American Society of Health-System Pharmacists. Besoek op 18 Maart 2019.
- ↑ British national formulary : BNF 76 (76 uitg.). Pharmaceutical Press. 2018. p. 692. ISBN 9780857113382.
- ↑ "The Top 300 of 2020". ClinCalc. Besoek op 7 Oktober 2022.
- ↑ "Glyburide - Drug Usage Statistics". ClinCalc. Besoek op 7 Oktober 2022.
Previous Page Next Page
