Alemannisch

Alemannisch
Verbreitig:	Schwiz, Dütschland, Öschtrich, Liechtestei, Frankrich (Elsass), Italie (Piemont, Aostatal), Rumänie (Saderlach, iez wol †), Venezuela (Colonia Tovar)
Sprecher:	ungfähr 10 Millione
Linguistischi Klassifikation:	Indogermanisch Germanisch Wescht-Germanisch Dütsch Oberdütsch Alemannisch
Unterteilige:	Südalemannisch Hochalemannisch Höchschtalemannisch Nordalemannisch Schwäbisch Oberrhinalemannisch Bodeseealemannisch
Offizieller Status
Amtssprooch vo:	niene
Sproochchürzel
ISO 639-1	-
ISO 639-2	gsw (Schwizerdütsch, Alemannisch, Elsässisch) gem (sunschtigi germanischi Sproche)
ISO 639-3	gsw (Schwizerdütsch, Alemannisch, Elsässisch) swg (Schwöbisch) wae (Walser-Dialäkt) gct (Alemán Coloniero Tovar)

Alemannisch isch dr Dialäkt / di Sproch, wu im Südweschte vum ditsche Sprochrüüm gschwätzt wird. Alemannisch wird vo uugfähr zäe Millione Mänsche gredet. I de Schwyz kennt mers als Schwyzerdütsch, z Frankriich heissts Elsässerditsch. Regional gits verschiidini Eigebezeichnige, wiä z. B. Markgräflerisch, Kaiserstiählerisch, Baseldytsch, Züritüütsch, Bärndütsch, Luschtenauerisch usw. D Sprochwisseschaft zellt au s Schwäbisch zum Alemannische.

S hütig Alemannisch hät sich usem Altalemannisch und em Middelalemannisch entwiggelt.