Technologia haptyczna (ze stgr. ἁπτικός haptikós – „dotykalny, dotykowy”) – technologia wykorzystująca mechaniczne komunikowanie się z użytkownikami poprzez zmysłdotyku przy użyciu zmieniających się sił, wibracji i ruchów.
Cechy haptyczne (dotykalne) obiektów odnosić się mogą, prócz związanych z nimi sił, wibracji bądź ruchów, także do innych ich właściwości materialnych, np. do porowatości.