Rozpraszanie widma sygnału – metoda polegająca na tym, że z sygnału wąskopasmowego, czyli takiego, który początkowo zajmuje tylko wąskie pasmo widma, w wyniku procesu rozpraszania otrzymuje się sygnał szerokopasmowy (o znacznie szerszym widmie). Rozpraszanie widma umożliwia pracę wielu użytkownikom w tym samym pasmie. Jest to możliwe dzięki zastosowaniu pseudolosowych sekwencji służących do rozpraszania sygnału informacyjnego. Sekwencja rozpraszająca każdego z użytkowników musi być różna (w systemach CDMA i w sieciach bezprzewodowych 802.11 nie jest to zgodne z prawdą, gdyż każdy użytkownik korzysta z tej samej sekwencji rozpraszającej).
Zaletami rozpraszania widma są:
Do najczęściej stosowanych metod rozpraszania widma należą:
Często w praktyce stosuje się też metody mieszane, łączące wymienione sposoby rozpraszania widma.