Konstanty Rokossowski | |
marszałek Polski marszałek Związku Radzieckiego | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1914–1968 |
Siły zbrojne |
Armia Imperium Rosyjskiego |
Stanowiska | |
Główne wojny i bitwy | |
Późniejsza praca |
Minister Obrony Narodowej, |
Odznaczenia | |
Carskie: |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 sierpnia 1968 |
Wiceprezes Rady Ministrów | |
Okres |
od 20 listopada 1952 |
Przynależność polityczna | |
Minister obrony narodowej | |
Okres |
od 6 listopada 1949 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Wiceminister obrony Związku Radzieckiego | |
Okres |
od listopad 1956 |
Przynależność polityczna |
Konstanty Rokossowski (ros. Константин Ксаверьевич (Константинович[a]) Рокоссовский; ur. 21 grudnia 1896 w Warszawie[b][c][d][e][f][1][2][3][4], zm. 3 sierpnia 1968 w Moskwie) – polsko-radziecki żołnierz, dowódca, marszałek Polski i marszałek Związku Radzieckiego, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego, polityk, poseł na Sejm PRL I kadencji, wiceprezes Rady Ministrów (1952–1956), członek Biura Politycznego KC PZPR (1950–1956), minister obrony narodowej (1949–1956), wiceminister obrony ZSRR (1958–1962), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR II, V, VI i VII kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.
Weteran obu wojen światowych oraz rosyjskiej wojny domowej. Autor operacji Bagration, jednego z największych radzieckich zwycięstw na froncie wschodnim, wykazał swe umiejętności dowódcze w wielu bitwach i operacjach. Skutecznie bronił Moskwy, walczył pod Stalingradem, zdobywał Prusy Wschodnie, Pomorze i Berlin. Uznawany za jednego z najlepszych dowódców II wojny światowej[5].
<ref>
dla grupy o nazwie „uwaga”, ale nie odnaleziono odpowiedniego znacznika <references group="uwaga"/>
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie NEP
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie SBiog
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie PoPSBiog
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie MH