Den norske unitarkirke (Unitarforbundet) er forbundet for unitaristar i Noreg. Unitarisme, som òg går under namna «unitarisk kristendom» eller «kristenunitarisme», er ei retning av kristendommen som byggjer på trua om at Gud er eineveldig og éin, og forkastar dermed idéen om ei likeverdig treeinigheit. Unitarismen talar for eit dogmefritt syn, altså at tru er individuell og blir skapt i møtet mellom Gud og individet. Mennesket er ansvarleg for å tolke si tru individuelt, utan korrigerande læresetningar. Ulike individ kan ha ulik tolking. Likevel har dei ulike kristenunitariske trussamfunna ein felles truskjerne. Denne kjernen blir kalla trusprinsippa og er i stadig utvikling.
Den norske unitarkyrkja vidarefører den kristne tradisjonen som i dag lever i dei ungarske og rumenske unitarkyrkjene, men legg òg vekt på å praktisere ein felles mosaisk arv. På det viset skil kyrkjesamfunnet seg òg frå andre kristenunitarkyrkjer. Den norske unitarkyrkja ligg nær opp til den unitariske Szekler-sabbatarianismen og representerer truleg i dag det nærmaste ein i ein kristen samanheng kjem til reformjødisk tru og praksis. Dette kjem særleg til syne ved at ein held sabbaten frå fredag kveld til laurdag kveld og feirar denne etter jødisk rituale. Mennene ber kippá (jødisk kalott). I tillegg til dei tradisjonelle kristne høgtidene feirar ein jom kippúr, rosj hasjaná, sukkót (lauvhyttefesten), hanukká, purím, pesah (jødisk påske) og sjabu‘ót (vekefesten eller jødisk pinse). Nærleiken til jødedommen er grunna i synet at kristendommen må forståast gjennom eit jødisk perspektiv.