Wereldkampioenschap voetbal 1970

Wereldkampioenschap voetbal 1970
1970 FIFA World Cup
Toernooi-informatie
Gastland	Mexico
Datum	31 mei 1970 – 21 juni 1970
Teams	16 (van 5 confederaties)
Stadions	5 (in 5 gaststeden)
Winnaar	Brazilië (3e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden	32
Doelpunten	95  (2,97 per wedstrijd)
Toeschouwers	1.603.975  (50.124 per wedstrijd)
Topscorer(s)	Gerd Müller
Beste speler	Pelé
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal    Voetbal

Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1970 was de negende editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Mexico was in 1970 gastheer van de eindronde, zoals zes jaar eerder, op 8 oktober 1964, besloten tijdens een FIFA-congres in Tokio. Aan de voorronden deden zeventig landen mee. De loting voor de eindronde had plaats op 10 januari 1970 in Mexico-Stad. Het toernooi begon op 31 mei en eindigde op 21 juni.

Het toernooi kende enkele vernieuwende spelregels. Voor het eerst werden wisselspelers toegestaan, maximaal twee per team. Ook het systeem van gele en rode kaarten werd hier voor het eerst officieel toegepast.^[1]

Brazilië werd voor de derde keer wereldkampioen, met een team waarin Pelé zijn vierde WK beleefde. Het toernooi werd in tegenstelling tot de twee voorgaande edities gekenmerkt door aanvallend spel. Er werd geen enkele rode kaart uitgedeeld.

De halve finale tussen West-Duitsland en Italië staat in Duitsland bekend als het Jahrhundertspiel en in Italië als de Partita del secolo: de wedstrijd van de eeuw. In het Aztekenstadion in Mexico-Stad zagen ruim 100.000 toeschouwers Italië winnen met 4-3; vijf doelpunten vielen in de verlenging.

Ter herinnering aan de wedstrijd werd aan de buitenzijde van het stadion een plaquette aangebracht.

1. ↑ Ken Aston – the inventor of yellow and red cards. FIFA (15 januari 2002). Gearchiveerd op 30 april 2015. Geraadpleegd op 14 juli 2016.