Runen

Runen
Het woord wikipedia geschreven in runenschrift
Algemene informatie
Type	Alfabet
Talen	Germaanse talen
Periode	2e eeuw - 19e eeuw
Schrijfrichting	Links-naar-rechts
Verwantschap
Moederschriften	Egyptische hiërogliefen Proto-Sinaïtisch Fenicisch Grieks Oud-Italisch
Indeling
Unicode-subbereik	U+16A0–U+16FF[1]
ISO 15924	Runr, 211
Portaal    Taal

Het runenschrift (kortweg runen of ruinen) is het oudst bekende schrift dat door de Germaanse volkeren gebruikt werd. Het bestaat uit letters samengesteld uit meestal rechte en hoekige lijnen die gemakkelijk in bijvoorbeeld steen of hout kunnen worden gekrast. Bij gebruik op metaal werden ook wel ronde vormen gebruikt. De term voor de wetenschappelijke bestudering van runenalfabetten, runeninscripties en hun geschiedenis, is runologie of runenkunde.

Het omvatte oorspronkelijk 24 lettertekens waar een betekenis aan verbonden werd. Deze Oudgermaanse runen werden vanaf de 7e eeuw geleidelijk vervangen door de Angelsaksische (33 tekens) en Noordse runen (16 tekens). Het eindstadium van deze ontwikkeling viel in de 9e eeuw. In de 12e eeuw hadden zich uit de Noordse runen de gepuncteerde runen (met puntjes) ontwikkeld. Deze waren beter bruikbaar, want 16 tekens bleek onvoldoende te zijn. Later ontwikkelde uit het laatstgenoemde schrift zich de Dalecarliaanse runen, die in Dalarna voor het Elfdaals werden gebruikt. Met de opkomst van het christendom boetten de runenschriften aan belang in, en vanaf de 20e eeuw raakten ook de Dalekarliaanse runen buiten gebruik.

1. ↑ Runic. Unicode. Gearchiveerd op 7 oktober 2021.