Een gedragsstoornis is in de kinder- en jeugdpsychiatrie een psychiatrisch ziektebeeld bij kinderen. Wanneer afwijkend gedrag gestuurd wordt vanuit de aanleg (erfelijkheid of aangeboren afwijking), spreekt men van een gedragsstoornis. Als de sociale omgeving de oorzaak is, spreekt men van een gedragsprobleem. Gedragsstoornissen maken deel uit van het bredere spectrum van de ontwikkelingsstoornissen.
Vaak is sprake van een combinatie van stoornis en achterliggend sociaal probleem. Een strikte scheiding is moeilijk te maken. Probleemgedrag wordt meestal eerder door de omgeving dan door het kind zelf als hinderlijk ervaren. De omgeving is veelal de voornaamste hulpvrager. Volgens de Canadese arts Gabor Maté ligt de oorzaak van gedragsstoornissen vrijwel altijd aan een achterliggend sociaal probleem in de kindertijd. "ADD vindt zijn oorsprong in de stress die de verzorger ervaart in zijn emotionele interacties met het kind."[1]
De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-IV-TR onderscheidt:
- aandachtstekort-stoornis met of zonder hyperactiviteit (ADHD) en
- normoverschrijdend, afwijkend gedrag (ODD en CD).
- ↑ Gabor Maté, Jörgen van Drunen (2021). Het verstrooide brein : ADD begrijpen en helen. AnkhHermes, Utrecht. ISBN 978-90-202-1840-4.