Nome orixinal | (la) Alaricus (got) Alareiks |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | 365 ↔ 370 Peuce Island (sen valor) |
Morte | decembro de 410 Cosenza (Imperio Romano de Occidente) |
Lugar de sepultura | Busento (en) |
Magister militum per Illyricum | |
valor descoñecido – | |
Magister militum Prisco Átalo | |
409 – 410 | |
Rei dos visigodos | |
395 – decembro de 410 ← Atanarico – Ataúlfo → | |
Dux Visigodos | |
391 – 410 | |
Datos persoais | |
Relixión | Arrianismo visigodo |
Actividade | |
Ocupación | monarca, líder militar |
Outro | |
Título | Rei dos visigodos (395–410) |
Familia | Baltingos |
Cónxuxe | Anonyma |
Fillos | Pelagia |
Pais | Atanarico Alavivo Rocestes (disputado) e valor descoñecido |
Parentes | Teodorico I, rei visigodo, xenro Ataúlfo, irmán da esposa |
Descrito pola fonte | Small Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary (en) Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Encyclopædia Britannica |
Alarico I (en gótico, *𐌰𐌻𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃, Alhareiks -rei de todos-;[1] en latín: Alaricus), nado na illa de Peuce (no delta do Danubio) no ano 370 e finado en Cosenza no ano 410, foi un caudillo tervingo da dinastía baltinga, que se converteu en rei dos visigodos (395-410). Era fillo do caudillo visigodo Rocestes ou Rocesthes[2] e irmán (ou sobriño) de Afarid.[3]