Wychwyt zwrotny

Ten artykuł od 2010-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wychwyt zwrotny – mechanizm polegający na reabsorpcji neuroprzekaźników znajdujących się w szczelinie synaptycznej przez neuron presynaptyczny. Proces ten odbywa się za pomocą specjalnych białek transportowych, zwanych transporterami neuroprzekaźników.

Wychwyt zwrotny pozwala na ponowne wykorzystanie neuroprzekaźnika przez neuron. W przypadku noradrenaliny 80% ulega wychwytowi zwrotnemu, zaś pozostałe 20% jest rozkładane przez enzymy, takie jak MAO i COMT, lub ulega dyfuzji. Hamowanie wychwytu zwrotnego poprzez blokowanie transporterów powoduje wzrost stężenia neuroprzekaźnika i silniejsze pobudzenie odpowiednich receptorów.

Mechanizm hamowania wychwytu zwrotnego wykorzystywany jest:

• w celach leczniczych np. hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny lub noradrenaliny; zob. selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) i inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny (SNRI) w leczeniu depresji;
• w celach narkotycznych, np. hamowanie wychwytu zwrotnego dopaminy przez stymulanty (kokaina).