Zdjęcie wykonane 26 kwietnia 1863, siedem dni przed Chancellorsville | |
generał porucznik | |
Data i miejsce urodzenia |
21 stycznia 1824[1] |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 maja 1863 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1846–1851 (USA), 1861–1863 (CSA) |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Thomas Jonathan Jackson, pseud. „Stonewall” (ur. 21 stycznia 1824 w Clarksburgu, zm. 10 maja 1863 w Guinea Station) – konfederacki generał; brał udział w wojnie secesyjnej; prawdopodobnie najbardziej znany dowódca Południa, po generale Robercie E. Lee[2]. Brał udział w kampanii w dolinie Shenandoah jako dowódca korpusu Armii Północnej Wirginii w 1862.
Został postrzelony przypadkowo przez własnych ludzi pod Chancellorsville – przeżył, lecz amputowano mu rękę. Zmarł na zapalenie płuc osiem dni później. Jego śmierć była ciosem dla dowództwa Konfederacji, wpływając nie tylko na efektywność strategiczną, ale i morale zarówno wojsk, jak i ludności cywilnej.
Historycy wojskowi uważają Jacksona za jednego z bardziej uzdolnionych przywódców w historii USA. Jego działania podczas kampanii w dolinie Shenandoah oraz działania prowadzące do zwyciężenia zaskoczonej armii federalnej pod Chancellorsville są studiowane na całym świecie i brane jako przykład innowacyjnego oraz odważnego dowództwa. Jego zasługi nie kończą się jednak na tym epizodzie: I bitwa nad Bull Run (gdzie otrzymał swój przydomek „Stonewall”, czyli „Kamienny Mur”), II bitwa nad Bull Run, Antietam czy Fredericksburg. Jackson nie odnosił ciągłych sukcesów jako wódz, co można wywnioskować ze słabej postawy w bitwach siedmiodniowych oraz pod Richmond w 1862 r.