Otton III (cesarz rzymski)

Otton III

Miniatura z Ewangeliarza Ottona III z około 1000 roku
król Niemiec
Okres	od 983 do 1002
Poprzednik	Otton II
Następca	Henryk II Święty
Cesarz rzymski
Okres	od 996 do 1002
Poprzednik	Otton II
Następca	Henryk II Święty
Dane biograficzne
Dynastia	Ludolfingowie
Data i miejsce urodzenia	czerwiec/lipiec 980 Kleve
Data i miejsce śmierci	1002 Faleria
Ojciec	Otton II
Matka	Teofano
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Otton III (ur. czerwiec/lipiec 980 w Kleve, zm. 23 lub 24 stycznia 1002 roku w Falerii^[1]) – władca niemiecki z dynastii Ludolfingów. Król Niemiec od 983 roku, cesarz rzymski od 996 roku. Syn Ottona II i Teofano, księżniczki bizantyjskiej.

Otton III był zwolennikiem idei odnowienia Cesarstwa Rzymskiego, w której polityka podporządkowania Kościoła państwu wiązała się z koncepcją jedności chrześcijańskiej. Uniwersalnej władzy cesarskiej miały być poddane: Germania, Italia, Galia oraz Sclavinia (Słowiańszczyzna). Podczas swojego panowania kilkakrotnie rozprawiał się z rzymską opozycją Krescencjuszów, mianował na papieży Grzegorza V i Sylwestra II, a podczas zjazdu gnieźnieńskiego uniezależnił Polskę od kościelnej władzy Niemiec.