Mikrosporangium – zarodnie męskie, w których powstają mikrospory u roślin różnozarodnikowych, czyli u wymarłych przedstawicieli skrzypowych, niektórych widłaków i paproci oraz u wszystkich roślin nasiennych. Mikrosporangia powstają na liściach zarodnionośnych, zwanych mikrosporofilami[1].
Marsylia czterolistna ma sporokarpia homologiczne do całych liści zarodnionośnych (sporofili). U salwinii pływającej mikrosporangia znajdują się w sporokarpium, które jest całkowicie otoczone podwójną zawijką i stanowi organ homologiczny jednej kupce zarodni u paproci lądowych[2]. W mikrosporangium po mejozie powstają 64 mikrospory[3]. W mikrosporangiach przedstawicieli rodzaju widliczka powstaje od około 100 do kilkuset mikrospor, u poryblinów – do miliona[2].
U roślin nasiennych homologiem mikrosporangium jest komora pyłkowa (woreczek pyłkowy). Sagowcowe mają mikrosporangia (woreczki pyłkowe) na dolnej stronie łuski pręcika, tylko jej szczytowa część jest ich pozbawiona. U iglastych na spodniej stronie łuski pręcika znajdują się dwa woreczki pyłkowe. W kwiecie roślin okrytonasiennych mikrosporangium stanowi komora pyłkowa w pylniku[2].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Szweykowska
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Rejment
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Jasnowska