Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Ludwig van Beethoven
 Ludwig van Beethoven w 1820 (obraz Josepha Karla Stielera) | |
| Data i miejsce urodzenia |
15–17 grudnia 1770 |
|---|---|
| Pochodzenie |
niemieckie, częściowo flamandzkie |
| Data i miejsce śmierci |
26 marca 1827 |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| |
| Strona internetowa | |
Ludwig van Beethoven, wymowa niemiecka: luːtvɪç fan ˈbeːthoːfn (ur. 15–17 grudnia(zob. niżej) 1770 w Bonn, zm. 26 marca 1827 w Wiedniu) – niemiecki kompozytor i pianista, ostatni z tzw. klasyków wiedeńskich[1], a zarazem prekursor romantyzmu w muzyce, uznawany za jednego z największych twórców muzycznych wszech czasów[1].
Urodzony w Bonn, na terenie dzisiejszych Niemiec, już w młodości przeniósł się do Wiednia, gdzie rychło uzyskał reputację pianisty wirtuoza, a następnie wybitnego kompozytora[2]. Mimo że około 25. roku życia zaczął tracić słuch, okazał wielką siłę ducha[3] i nie zaprzestał tworzenia (do czasu również wykonywania) swoich dzieł, nawet w okresie całkowitej głuchoty[3].
W historii muzyki stanowi centralną postać pogranicza klasycyzmu i romantyzmu[4]. Jego twórczość wytyczyła kierunek rozwoju muzyki na cały XIX wiek[1][3]. Światową popularność Beethoven zawdzięcza przede wszystkim swym dziewięciu symfoniom, choć równie przełomowe było znaczenie jego sonat i wariacji[3] fortepianowych oraz muzyki kameralnej, przede wszystkim kwartetów smyczkowych[5]. Muzyka Beethovena łączy intensywność uczuć z doskonałością formy[5]; wyraża się w niej apoteoza wolności i godności jednostki, woli życia[1], heroizmu, zmagań z losem[1] oraz radości i powszechnego braterstwa.
- ↑ a b c d e Nowa encyklopedia powszechna PWN. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 393. ISBN 83-01-11-096-1.
- ↑ George R. Marek: Beethoven. Biografia geniusza. Wyd. II. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976, s. 139, seria: Biografie sławnych ludzi.
- ↑ a b c d Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1995, s. 88. ISBN 83-01-11390-1.
- ↑ Encyklopedia Audiowizualna Britannica. T. VI: Muzyka. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2006, s. 17. ISBN 83-60563-10-1.
- ↑ a b Encyklopedia Audiowizualna Britannica. T. VI: Muzyka. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2006, s. 18. ISBN 83-60563-10-1.
Previous Page Next Page
