Harmonia (muzyka)

Ten artykuł dotyczy dyscypliny z zakresu teorii muzyki. Zobacz też: harmonika (muzyka) – element dzieła muzycznego.

Harmonia – nauka o budowie i łączeniu akordów.

Jest jedną z dyscyplin teoretycznych, stanowiącą wspólnie z kontrapunktem, nauką o formach muzycznych oraz instrumentoznawstwem kanon wykształcenia muzycznego.

Kurs harmonii w polskich średnich szkołach muzycznych trwa obecnie co najmniej 2 lata (przedmiot harmonia, realizowany w dowolnych kolejnych klasach szkoły muzycznej II stopnia lub ogólnokształcącej szkoły muzycznej II stopnia^[1]) i obejmuje zagadnienia związane z systemem dur-moll. Stosuje się metody analizy i zapisu oznaczeń funkcyjnych opracowane przez Kazimierza Sikorskiego oraz Franciszka Wesołowskiego.

W szkołach wyższych stosuje się obok powyższych inne metody analizy (np. analizę schenkerowską); program obejmuje również analizę dzieł opartych na innych systemach tonalnych oraz dzieł od tonalności oderwanych (atonalność).