Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.
Geminata
Geminata – spółgłoska podwojona[1], np. w polskim wyrazie manna. W niektórych ujęciach nazwą tą określa się również podwójne lub długie samogłoski[2].
Geminaty w różnych językach są wymawiane 1,5–3 razy dłużej od swoich pojedynczych odpowiedników[3]. Między samymi użytkownikami danego języka wymowa tej samej geminaty może się kilkukrotnie różnić. W jednym badaniu wymowa geminaty w słowie wwozić trwała u różnych osób od 120 ms do 309 ms, a średnio geminata ta była 2,5 raza dłuższa od pojedynczego] [v] (odpowiednio 190 ms i 71 ms)[4].
Między innymi w języku czeskim podwójny zapis litery oznaczającej spółgłoskę oznacza w istocie pojedynczą spółgłoskę w wymowie. Natomiast w języku niemieckim podwojenie takiej litery oznacza ponadto krótką wymowę poprzedzającej samogłoski. Geminaty zapisuje się w pisowni fonetycznej IPA analogicznie jak samogłoski długie: [penːe].
W języku arabskim geminacja jest fonemiczna i oznaczana znaczkiem szadda (przypominającym grecką omegę) nad literą, np. falah (ﻔﻼﺢ) „dobrobyt” i fallah (ﻓﻼّﺢ) „rolnik”.
- ↑ Zbigniew Gołąb, Adam Heinz, Kazimierz Polański: Słownik terminologii jezykoznawczej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 198.
- ↑ Aleksander Zajda, Problemy wymowy polskiej w ujęciu słownika, [w:] Mieczysław Karaś, Maria Madejowa (red.), Słownik wymowy polskiej PWN, Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1977, XVII-XXXIX (pol.).
- ↑ Bożena Pająk, Contextual Constraints on Geminates: The Case of Polish, „Annual Meeting of the Berkeley Linguistics Society”, 35 (1), 2009, s. 269–280, DOI: 10.3765/bls.v35i1.3617 (ang.).
- ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieetBŁĄD PRZYPISÓW
Previous Page Next Page
