Plakat prapremiery, 1791 | |||
Rodzaj | |||
---|---|---|---|
Muzyka |
Wolfgang A. Mozart | ||
Libretto |
Emanuel Schikaneder | ||
Liczba aktów |
2 | ||
Język oryginału |
niemiecki | ||
Źródło literackie |
baśń Lulu oder die Zauberflöte Wielanda, romans rycerski Iwajn Chrétiena de Troyes, opera Oberon Wranitzky’ego z librettem Gieseckego, powieść Sethos Terrassona, Sekrety masonerii von Borna[1] | ||
Czas trwania |
ok. 180 min | ||
Data powstania |
1791 | ||
Prapremiera |
30 września 1791, Theater im Freihaus auf der Wieden | ||
Premiera polska |
1793, Warszawa | ||
|
Czarodziejski flet (Die Zauberflöte, KV 620) – dwuaktowa opera (ściślej singspiel) z niemieckim librettem Emanuela Schikanedera i muzyką Wolfganga Amadeusa Mozarta. Prapremiera odbyła się 30 września 1791 w Theater im Freihaus auf der Wieden, zwanym teatrem Schikanedera.
Zgodnie z chronologią wystawień Czarodziejski flet jest ostatnią operą Mozarta (Łaskawość Tytusa nosi kolejny numer KV, natomiast premiera odbyła się wcześniej). Libretto, wykorzystujące wolnomularską symbolikę, ukazuje pełną fantastycznych przygód historię wędrówki i miłości młodego księcia, który pragnie zdobyć rękę ukochanej dziewczyny. Razem przechodzą przez wielorakie próby, by poznać prawdę i dostąpić wtajemniczenia. Tytułowy instrument ma chronić bohatera przed czyhającymi na niego niebezpieczeństwami. Ostatecznie w finale zło zostaje pokonane, a wiedza i dobro zwyciężają. Czarodziejski flet od dnia prapremiery cieszył się u publiczności wielkim powodzeniem i do dzisiaj uchodzi za jedną z najpopularniejszych oper Mozarta.