Artykulacja (łac. articulatio = rozczłonkowanie) – jeden z elementów dzieła muzycznego, określający sposób wzbudzania, kształtowania i łączenia dźwięków i współbrzmień[1][2][3]. Artykulacja kształtuje także frazowanie[4], nadaje utworowi muzycznemu odpowiedni wyraz i dopełnia go pod względem technicznym[3]. W zapisie nutowym, do poszczególnych sposobów wydobywania dźwięków przyporządkowane są znaki artykulacyjne[1][5][6][7].
Istnieje szereg określeń artykulacyjnych, niektóre z nich mają charakter uniwersalny, inne są właściwe dla danego instrumentu[6]. Najczęściej spotykanymi rodzajami artykulacji są: staccato, legato, spiccato, portato, portamento, glissando, tremolo (tremolando) oraz arpeggio[1][8][3][6][7].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie pwn