Valine

L-Valine
Structuurformule en molecuulmodel
▵ Structuurformule van L-valine
▵ Molecuulmodel van L-valine
Algemeen
Molecuulformule	${\displaystyle {\ce {C5H11NO2}}}$
IUPAC-naam	Valine
Andere namen	(S)-2-amino-3-methyl-butaanzuur
Molmassa	117,15 g/mol
SMILES	CC(C)C(N)C(=O)O
CAS-nummer	72-18-4
EG-nummer	200-773-6
Wikidata	Q483752
Beschrijving	Witte kristallen
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand	vast
Dichtheid	1,23 g/cm³
Smeltpunt	295-300 °C
Oplosbaarheid in water	88 g/L
Onoplosbaar in	ethanol, aceton
Evenwichtsconstante(n)	pKz1 = 2.32 (carbonyl)[1] pKz2 = 9.62 (amino)
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Valine (afgekort als Val of V) is een van de twintig natuurlijk voorkomende aminozuren. Valine bevat als zijketen een apolaire isopropylgroep, waardoor het aminozuur een hydrofoob karakter heeft. Valine wordt geclassificeerd als een essentieel aminozuur, wat inhoudt dat het lichaam het aminozuur niet zelf kan vormen en enkel uit voeding kan worden verkregen.

Net als leucine en isoleucine is valine een aminozuur met een vertakte zijketen, en bezit daardoor een aantal belangrijke fysiochemische eigenschappen. De ziekte sikkelcelanemie wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door de vervanging van één aminozuur glutaminezuur door valine in het eiwit β-globine. Omdat valine in tegenstelling tot glutaminezuur hydrofoob is, ontstaan sterke veranderingen in de structuur van de rode bloedcel.

1. ↑ Dawson RM, Elliott DC, Elliott WH, Jones KM, eds. (1959). Data for Biochemical Research. Oxford: Clarendon Press.