Triumph Spitfire

De Triumph Spitfire is een sportwagen van de Britse autofabrikant Triumph. De auto had als bijnaam "poor man's Jaguar E-type" en was bedoeld om in de markt geplaatst te worden onder de succesvolle Triumph TR Serie.

Vergeleken bij de huidige ontwikkelingsfasen was de ontwikkeling van de Spitfire bijzonder kort. De eerste prototypes waren begin 1962 gereed. De praktische tests waren aan het einde van de zomer volbracht en in oktober van 1962 werd de Triumph Spitfire 4^[1] al op de Londen Motor Show geïntroduceerd. Hij was gebaseerd op de Triumph Herald, waarvan niet alleen de motor, maar ook het chassis 'geleend' werd.

In januari 1968 nam Leyland Motors zijn concurrent British Motor Holdings over. Deze nieuwe firma, die British Leyland ging heten, produceerde nu Jaguar, Daimler en de door BMC geleverde merken Austin, Morris en MG. Als direct gevolg werden de met elkaar concurrerende sportwagenklassen Triumph Spitfire en Midget/Sprite range van MG en Austin-Healey nu door dezelfde firma geleverd.

Eind jaren zeventig werd de firma British Leyland geteisterd door een slechte economie, slecht management en gedemotiveerd personeel. Het resultaat was slecht functionerende producten. De latere Spitfires en de nieuwe Triumph TR7 waren van slechte kwaliteit en bleken technisch niet betrouwbaar. De productie van de TR7/8, de laatste Triumph sportwagen, werd in 1981 daarom ook gestopt.

Tegenwoordig neemt het aantal door hobbyisten onderhouden Spitfires toe. Alle benodigde onderdelen zijn bij diverse leveranciers in binnen en buitenland te bestellen; zowel nieuw, gebruikt als gereviseerd.

1. ↑ De '4' verwees naar het aantal cilinders.