Randy Orton

Randy Orton
Randy Orton, 2018
Persoonlijke informatie
Bijnaam	"The Viper" "The Legend Killer" "The Apex Predator"
Volledige naam	Randal Keith Orton
Geboorteplaats	Knoxville (Tennessee)
Geboortedatum	1 april 1980
Lengte	1,96 m
Gewicht	107 kg
Carrière
Debuut	18 maart 2000
Ringnaam	Randy Orton
Trainer/coach	"Cowboy" Bob Orton OVW staf
Discipline	Professioneel worstelen
(en) IMDb-profiel

Randal Keith ("Randy") Orton (Knoxville (Tennessee), 1 april 1980) is een Amerikaans acteur en professioneel worstelaar die sinds 2001 actief is in de World Wrestling Entertainment.

Orton is een 14-voudig WWE World Heavyweight Champion ^[1][2], geldt over het algemeen als een van de beste professioneel worstelaars aller tijden en wordt beschouwd als een van de invloedrijkste professioneel worstelaars van zijn generatie.^[3][4][5]

Orton won twee keer de Royal Rumble, in 2009 en 2017.^[6][7][8] Daarnaast is Orton een voormalig WWE Intercontinental Champion ^[9], WWE United States Champion ^[10] en WWE World Tag Team Champion ^[11], waarbij hij de 22e Grand Slam Champion was in de geschiedenis. In 2002, op 22-jarige leeftijd, maakte Orton zijn debuut in een van de grote shows van de federatie: Friday Night SmackDown!.^[12] Op 15 augustus 2004 werd een 24-jarige Orton de jongste World Heavyweight Champion (de houder van de "Golden Belt", de voormalige gouden wereldtitelriem van de federatie WWE) in de geschiedenis na een overwinning tegen Chris Benoit bij het evenement SummerSlam.^[13]

Orton debuteerde in 2000 als professioneel worstelaar te St. Louis (Missouri), waar zijn familie toen ook actief was. Zijn debuut in de televisieshows van WWE — medio maart 2002 — volgde erg kort op het einde van het Attitude Era, een bloeiende periode voor WWE (1997–2002). Orton maakte deze periode actief niet meer mee. Wel werd toen zeer snel duidelijk dat hij een grote ster binnen het milieu kon worden en hij over veel kwaliteiten bleek te beschikken.^[14] Hij draagt de bijnamen "The Legend Killer" ^[15], "The Viper" ("de adder") ^[16] en "The Apex Predator".^[17] Hij werd op 15 december 2013 de eerste WWE World Heavyweight Champion sinds de naamsverandering van WWF naar WWE in mei 2002, toen het World Heavyweight Championship werd geünificeerd met het WWE Championship; een wedstrijd tegen John Cena.^[18]

Orton bezette reeds tweemaal de belangrijkste wedstrijd van WrestleMania. Hij vertolkte namelijk de hoofdrol bij de evenementen WrestleMania XXV in 2009 en WrestleMania XXX in 2014.^[19][20] Telkenmale betrof het een wedstrijd voor het WWE Championship, in 2009 als de uitdager van Triple H en in 2014 als de titelverdediger.^[21] In 2003 en 2004 was een jonge Orton samen met Dave Batista lid van Evolution, de worstelgroep van zijn mentors Triple H en Ric Flair.^[22]

Orton is een professioneel worstelaar van de derde generatie, wat niet zelden doch ook weer niet zo vaak voorvalt.^[23][24] Ortons grootvader, Bob Orton Sr. (1929–2006), vader ”Cowboy” Bob Orton en oom Barry “O” Orton (1958–2021) waren professioneel worstelaars.^[25] Hij is anno 2023 een van de laatst overgebleven showworstelaars uit het expliciete Ruthless Aggression Era (2002–2008) van de World Wrestling Entertainment.^[26]

1. ↑ (en) Randy Orton's 14 World Title Reigns Ranked From Worst To Best The Sportster, 17 november 2020
2. ↑ (en) WWE News: All 14 opponents that Randy Orton has defeated to win WWE Championship Inside Sport, 31 oktober 2020
3. ↑ (en) Ranking the 25 Greatest Wrestlers of All Time Bleacher Report, 6 juni 2011
4. ↑ (en) WWE news: Who are the 50 greatest wrestlers of all time? Give Me Sport (GMS), 26 november 2020
5. ↑ (en) Why Randy Orton is one of the all-time greats in WWE Sportskeeda, 17 februari 2020
6. ↑ (en) Randy Orton wins Royal Rumble Match: Royal Rumble 2009 WWE, Geraadpleegd op 30 januari 2021
7. ↑ (en) Randy Orton celebrates after winning the Royal Rumble Match: Royal Rumble 2017 (WWE Network Exclusive) WWE, Geraadpleegd op 30 januari 2021
8. ↑ (en) WWE Royal Rumble 2017 results: Randy Orton wins, John Cena earns 16th title CBS Sports, 29 januari 2017
9. ↑ (en) WWE Throwback: When Edge Defeated Randy Orton And Became The IC Champion At Vengeance 2004 Republic World, 11 februari 2020
10. ↑ (en) WWE: Randy Orton's 5 Longest Championship Reigns (& His 5 Shortest) The Sportster, 12 juli 2020
11. ↑ (en) Rated-RKO vs. D-Generation X - World Tag Team Championship Match: New Year's Revolution 2007 WWE, Geraadpleegd op 30 januari 2021
12. ↑ (en) Orton becomes Grand Slam Champion The Capital Sports Report, 11 maart 2018
13. ↑ (en) Perspective: Forgotten Classics: Chris Benoit vs Randy Orton, 'SummerSlam 2004' Cageside Seats, 23 december 2012
14. ↑ (en) WWE: Randy Orton's Annual Salary, Net Worth And His Early Career Republic World, 6 november 2019
15. ↑ (en) Randy Orton: Was the Legend Killer Better Than the Viper? Bleacher Report, 3 maart 2011
16. ↑ (en) Randy Orton: The Viper's Behavior Is Poisoning His Career Bleacher Report, 1 juni 2012
17. ↑ (en) WWE's Apex Predator: An Awesome Analysis and Defense of the Viper, Randy Orton Bleacher Report, 30 juni 2011
18. ↑ (en) John Cena vs. Randy Orton Results: Highlights, Recap from TLC Bleacher Report, 16 december 2013
19. ↑ (en) Triple H Vs Randy Orton...Passing the Torch at Wrestlemania 25? Bleacher Report, 24 februari 2009
20. ↑ (en) Randy Orton vs. Daniel Bryan vs. Batista - WWE World Heavyweight Title Triple Threat Match: WrestleMania 30 (Full match - WWE Network Exclusive) WWE, Geraadpleegd op 30 januari 2021
21. ↑ (en) Ranking Every One of Randy Orton's WrestleMania Matches Bleacher Report, 2 april 2014
22. ↑ (en) A Tribute and Attempt to Recreate the Greatest Stable in WWE History: Evolution Bleacher Report, 8 mei 2011
23. ↑ (en) Breaking Down If Randy Orton Has Lived Up to Potential as 3rd-Generation Star Bleacher Report, 10 december 2013
24. ↑ (en) 3 second & third-generation WWE wrestlers that were more successful than their parents and 2 that weren't Sportskeeda, 16 juli 2020
25. ↑ (en) Family Affair II: The Ortons Bleacher Report, 11 januari 2009
26. ↑ (en) 5 Ruthless Aggression Wrestlers That Are Younger Than You Think (& 5 That Are Older) The Sportster, 16 december 2020