Kroonprins(es)

Kroonprins of kroonprinses is in een erfelijke monarchie de gebruikelijke benaming voor de rechtmatige troonopvolger: het is diegene die vanwege zijn/haar geboorte in aanmerking komt om de monarch op te volgen. Traditioneel was dat de oudste zoon van de monarch. In landen waar ook vrouwen de troon konden bestijgen kon bij het ontbreken van zoons de oudste dochter kroonprinses zijn. In de 21e eeuw is in de meeste Europese monarchieën het absolute eerstgeboorterecht ingevoerd wat inhoudt dat het oudste kind (dochter óf zoon) de kroonprins(es) is.^[1][2] Als deze voortijdig overlijdt en zelf kinderen heeft, is haar/zijn oudste kind de rechtmatige troonopvolger en wordt kroonprins(es) genoemd.

De benaming "kroonprins" werd vroeger officieel vooral gebruikt in de Duitse keizer- en koninkrijken. In andere koninkrijken kregen de rechtmatige troonopvolgers automatisch een bijzondere titel. In een groothertogdom als Luxemburg wordt de rechtmatige troonopvolger meestal 'erfgroothertog' genoemd. In een vorstendom is dat een 'erfprins'.

Heeft de monarch geen (of nog geen) nakomelingen en komt een broer/zuster of neef/nicht in aanmerking voor de opvolging, dan spreekt men van een 'vermoedelijke troonopvolger'. Deze behoudt deze positie enkel tot er eventueel een rechtmatige troonopvolger geboren wordt. Zo'n vermoedelijke troonopvolger wordt meestal niet als kroonprins aangeduid, hoewel er in de media soms de neiging bestaat om dit ook te doen. Koning Albert II van België was bijvoorbeeld als broer van zijn kinderloze voorganger Boudewijn een beoogd troonopvolger. Hij werd meestal geen kroonprins genoemd.

De benaming 'kroonprinses' kan zowel slaan op een rechtmatige troonopvolger als op de echtgenote van een kroonprins.

1. ↑ (en) History com Editors, Royal Succession. HISTORY. Geraadpleegd op 7 januari 2020.
2. ↑ (en) "Which of the world’s monarchies allow female royal succession", Washington Post, 4 december 2012. Geraadpleegd op 7 januari 2020.