Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Keizer Hendrik III

Hendrik III
1017-1056
Keizer Hendrik III (11e eeuw), detail van een miniatuur, Perikopenbuch Heinrichs III
Keizer Hendrik III
(11e eeuw), detail van een miniatuur, Perikopenbuch Heinrichs III
Keizer van het Heilige Roomse Rijk
Periode 1046-1056
Voorganger Koenraad II
Opvolger Hendrik IV
Koning van Duitsland
Periode 1028-1056
Voorganger Koenraad II
Opvolger Hendrik IV
Hertog van Beieren
Periode 1e 1027-1042
2e 1047-1049
Voorganger 1e Koenraad I
2e Hendrik VII
Opvolger 1e Hendrik VII
2e Koenraad II
Hertog van Zwaben
Periode 1038-1056
Voorganger Herman IV
Opvolger Otto II
Hertog van Karinthië
Periode 1039-1047
Voorganger Koenraad II
Opvolger Welf III
Koning van Bourgondië
Periode 1039-1056
Voorganger Koenraad II
Opvolger geen; opgegaan in Heilige Roomse Rijk
Vader Koenraad II
Moeder Gisela van Zwaben
Partner Gunhilde van Denemarken
Agnes van Poitou
Kinderen Beatrix I van Gandersheim (van Gunhilde)
Mathilde (van Agnes)
Adelheid II van Franken (van Agnes)
Gisela (van Agnes)
Hendrik IV (van Agnes)
Koenraad II van Beieren (van Agnes)
Judith van Zwaben (van Agnes)
Adela (mogelijk, buitenechtelijk)
Hendrik III en Agnes van Poitou
(ca 1045), detail van een miniatuur in de Codex Aureus van Speyer (Escorial)

Hendrik III (28 oktober 1017 - kasteel Bodfeld in de Harz, 5 oktober 1056), bijgenaamd de Vrome of de Zwarte, was vanaf 1039 keizer van het Heilige Roomse Rijk, in opvolging van zijn vader, die in Utrecht overleed. Zijn politiek stond onder invloed van hervormingen binnen de Rooms-Katholieke Kerk van zijn tijd. Hij streefde naar een staat die was gebaseerd op het daadwerkelijk in de praktijk brengen van Rooms-Katholieke godsdienstige uitgangspunten, centraal geleid door de vorst met ondersteuning door de Kerk (wat een theocratie zou kunnen worden genoemd). Om zijn doelen te bereiken zette Hendrik zich in voor de versterking van de Kerk en van de rol van de paus. Deze politiek was niet zozeer ingegeven door vroomheid, maar door machtsstrategie. Daardoor, door de versterking van de politieke rol van de bisschoppen en door de oplopende spanningen met de adel, schiep Hendrik de omstandigheden die mede leidden tot de oorlogen die de regering van zijn zoon, keizer Hendrik IV, zouden teisteren.


Previous Page Next Page