De Beerenclaauw

De Beerenclaauw
De Beerenclaauw
Locatie	Groessen, Nederland
Algemeen
Stijl	Witgepleisterde boerderij met aangebouwde kanteeltoren
Bouwmateriaal	baksteen
Eigenaar	A.J.G. van Bethraij
Huidige functie	woonhuis
Gebouwd in	1898
Gebouwd door	Christina Josepha Theodora Maria Hoevel
Gesloopt in	1898 (middeleeuwse huis)
Monumentale status	Rijksmonument
Monumentnummer	14185
De Beerenclaauw in 1964
Portaal    Nederland

De Beerenclaauw ook Baerenklauw, Beerenclauw of Berenklau, is een voormalige niet als dusdanig erkende havezate aan de Beerenclaauwstraat in het Liemerse dorp Groessen in de Nederlandse provincie Gelderland.

Het huis is een rijksmonument en behoort tot de oudste gebouwen van het dorp. Het is een rechthoekig wit gepleisterd huis met een zadeldak en ligt iets verhoogd in het landschap. Het heeft aan de lange westzijde een vierkante uitbouw. De kelders en mogelijk delen van het opgaande werk stammen uit de late middeleeuwen. Oorspronkelijk lag er een forse gracht om het huis, die een rechthoek vormde van 40 bij 80 meter. Het lag te midden van graslanden. Het heeft waarschijnlijk nooit een parkaanleg gehad. In 1772 was het 44 hectare groot, in 1840 iets minder dan 33 hectare.

Over de geschiedenis van het gebouw is niet veel bekend. Ook is niet te achterhalen hoe het er oorspronkelijk heeft uitgezien. De Beerenclaauw moet gelet op de ligging, omgrachting en vermelding op historische kaarten, een meer dan lokale betekenis hebben gehad.^[bron?] Vermoed wordt dat de Beerenclaauw in de eerste grote middeleeuwse ontginningsperiode tussen 1150 en 1300 moet zijn ontstaan.^[bron?] Hoogstwaarschijnlijk was het een van de 26 niet met name genoemde adellijke hoven uit de Liemerse Dijkbrief van 1326.^[bron?] Het bestaan van de Beerenclaauw wordt voor het eerst vermeld in de grondtransactie uit 1391.^[bron?] Het is door de eeuwen heen bewoond door verschillende (adellijke) families.