Een bruggelijkrichter, ook Graetzschakeling genoemd, naar Leo Graetz, die de schakeling in 1897 publiceerde in de Elektronische Zeitung, vol. 25, is een gelijkrichter, die uit vier diodes bestaat die een wisselspanning, bijvoorbeeld van een transformator, omzetten naar een pulserende gelijkspanning. Vroeger werden voor de diodes ook wel elektronenbuizen gebruikt. De schakeling is door de Poolse natuurkundige Karol Pollak bedacht[1] en hij heeft daar op 14 januari 1896 octrooi onder nummer DRP[2] 96564 op aangevraagd.