Beerdiertjes

Beerdiertjes Fossiel voorkomen: Cambrium[1] — heden
Milnesium tardigradum komt ook voor in de Benelux. Deze afbeelding is gemaakt met behulp van een rasterelektronenmicroscoop. De kop is links te zien.
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Onderrijk: Eumetazoa (Orgaandieren) Superstam: Ecdysozoa
Stam
Tardigrada Spallanzani, 1776
Klassen
Eutardigrada Heterotardigrada Mesotardigrada (nomen dubium)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Beerdiertjes op Wikispecies
Portaal    Biologie

Beerdiertjes (Tardigrada) of waterbeertjes^[2] zijn een stam van minuscule meercellige dieren. Beerdiertjes bereiken een lichaamslengte van ongeveer een halve millimeter en een breedte van ongeveer 0,2 millimeter, waardoor ze met het blote oog bijna niet te zien zijn, en zeker niet in de vrije natuur. Ze zijn echter zeer algemeen: een enkele pluk mos kan tot duizenden exemplaren herbergen. Beerdiertjes vormen een groep uit het dierenrijk waarvan nog niet veel bekend is.

Beerdiertjes hebben een cilindervormig lichaam, dat bij sommige soorten is afgeplat. Alle soorten hebben een in vijf delen verdeeld lichaam dat bestaat uit een kop en vier achterlijfsegmenten. Elk achterlijfsegment heeft één paar poten. Vanwege het aantal poten werd lange tijd gedacht dat de beerdiertjes verwant waren aan de spinachtigen, maar tegenwoordig denken biologen dat ze evolutionair meer gerelateerd zijn aan de fluweelwormen.

De stam van de beerdiertjes werd voor het eerst beschreven in 1773, en omvat de klassen Heterotardigrada en Eutardigrada. Mogelijk bestaat er ook nog een klasse Mesotardigrada die slechts wordt vertegenwoordigd door een enkele soort. Deze laatste werd in 1937 in Japan beschreven maar de soort is onvindbaar. Mogelijk is het een hoax of is de soort inmiddels uitgestorven.^[3] Er zijn ongeveer 1150 bekende soorten in de groep van de Tardigrada.^[4]

Beerdiertjes worden beschouwd als de veerkrachtigste en moeilijkst uitroeibare dieren op aarde.^[5] Ze overleven extreme temperaturen en kunnen lange tijd zonder voedsel en water. Ze overleven zelfs gebrek aan zuurstof en weerstaan hoogenergetische straling. Wetenschappelijk onderzoek naar de fysiologie van verschillende beerdiersoorten heeft vooralsnog geen bruikbare biotechnologische (bijvoorbeeld medische) toepassingen opgeleverd.

1. ↑ Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam Cambrium
2. ↑ (18 juli 2017) Waterbeertjes zullen overleven tot onze zon stilvalt. VRT NWS.
3. ↑ Gary T. Grothman, Carl Johansson, Glen Chilton, Hiroshi Kagoshima, Megumu Tsujimoto & Atsushi C. Suzuki, Gilbert Rahm and the Status of Mesotardigrada Rahm, 1937.
4. ↑ (en) Zhang, Zhi-Qiang (2011). Animal biodiversity: An introduction to higher-level classification and taxonomic richness. Zootaxa 3148: 7–12. Gearchiveerd van origineel op 7 december 2022.
5. ↑ Mosbeertjes in De Standaard, 17 juli 2017, p. 5.