بہمنی سلطنت | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Kaart | |||||
Bahmanidenrijk 1470 | |||||
Algemene gegevens | |||||
Hoofdstad | Gulbarga (1347–1425), Bidar (1425–1527) | ||||
Religie(s) | Soennisme |
Het Bahmanidenrijk of Bahmanisultanaat (Urdu: بہمنی سلطنت; devanagari: बहमनी सल्तनत) was tussen de 14e en 16e eeuw een sultanaat in het zuiden van India. Het was het eerste koninkrijk dat zich uitsluitend tot het zuiden van India beperkte, dat door islamitische machthebbers bestuurd werd. Het sultanaat ontstond door afsplitsing van het sultanaat van Delhi en viel aan het begin van de 16e eeuw uiteen in de vijf kleinere sultanaten van de Dekan (Ahmednagar, Bidar, Berar, Golkonda en Bijapur).
Het sultanaat werd in 1470 bezocht door de Russische ontdekkingsreiziger Athanasius Nikitin. Nikitin schreef dat de grotendeels hindoeïstische bevolking in grote armoede leefde en de sultan voor het bestuur afhankelijk was van een toestroom van avonturiers uit de islamitische wereld.