Vita post mortem[1] refertur ad regnum quoddam corporeum aut transcendentale, ubi pars propria identitatis personae vel conscientiae hominis post corporis mortem porro constet. Itaque ei, cui tempora posthac data[2] erunt, sola anima vel spiritus aliave pars propria perstabit, quae identitatem personae gerere possit. Persuasio de vita post mortem data, sive naturalistica sive supernaturalis est, contraria est opinioni, oblivionem aeternam posthac secuturam esse.