Tibetum,[1] vel Thibetum,[2] est regio in Asia Media sita, cuius terra tempore antiquo fuit nominibus Graeco et Latino Bautaea et Persico classico Bautaya, atque Latino mediaevali Tibitum cognitum. Olim accurate usque ad diem 10 Martii anno 1959 civitas sui iuris erat libera.
Pars Tibeti maior in altissima planitie Tibetana sita est. Sunt in Tibeto altissimi orbis terrarum montes; ideo dicitur Tibetum esse tectum mundi. Montes maximi Tibetani etiam nomina antiqua Graeco-Latina habuerunt: montes Emodi (hodie Himalayae, 8848 metrorum), Imaus (hodie Karakoram, 8611 m), Indo-Caucasus (hodie Cunlun, 7723 m), et Issedon (hodie Tian Shan, 7439 m).