Chámase tenor o cantante que ten o rexistro agudo da voz masculina. Diferénciase do barítono (de voz lixeiramente mais grave) polo seu timbre claro e brillante.
A verba tenor vén do latín tenere: ‘sustentar’, debido a que na música eclesiástica do renacemento, o tenor sostiña notas largas mentres que outras voces cantaban melismas vocais.