A notocorda (do latín científico notochorda, e este do grego antigo νῶτος nōtos "costas", "lombo", e χορδή chordé "corda"), notocordio ou corda dorsal, é un corpo flexíbel con forma de vara que se encontra en todos os embrións de todos os cordados, proporcionándolles soporte [1] e moita máis flexibilidade que a que tiñan os animais provistos de exoesqueleto, predominantes até que apareceron os cordados.[2]
Componse de células derivadas do mesoderma, que definen o eixe primitivo do embrión.
Nos cordados inferiores persiste durante toda a vida como o principal soporte axial do corpo, mentres que nos vertebrados (cordados superiores) é substituída pola columna vertebral.
No desenvolvemento embrionario humano o notocordio induce a formación dun suco no ectoderma (suco neural), que se prega cara a dentro e despois pecha para converterse no tubo neural, o precursor do cerebro e da medula espiñal.
A notocorda é unha evaxinación sacciforme da rexión bucal. É unha estrutura de soporte en forma de delgada vara situada dorsalmente, por riba do tubo dixestivo nos primeiros estadios do desenvolvemento de todos os cordados.