Cistina

Cistina
Identificadores
Número CAS	56-89-3
PubChem	67678
ChemSpider	575
UNII	48TCX9A1VT
KEGG	C01420
ChEBI	CHEBI:35492
ChEMBL	CHEMBL366563
Imaxes 3D Jmol	Image 1
SMILES C(C(C(=O)O)N)SSCC(C(=O)O)N
InChI InChI=1S/C6H12N2O4S2/c7-3(5(9)10)1-13-14-2-4(8)6(11)12/h3-4H,1-2,7-8H2,(H,9,10)(H,11,12) Key: LEVWYRKDKASIDU-UHFFFAOYSA-N InChI=1/C6H12N2O4S2/c7-3(5(9)10)1-13-14-2-4(8)6(11)12/h3-4H,1-2,7-8H2,(H,9,10)(H,11,12) Key: LEVWYRKDKASIDU-UHFFFAOYAA
Propiedades
Fórmula molecular	C6H12N2O4S2
Masa molar	240,30 g mol−1
Perigosidade
MSDS	MSDS externo
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.

A cistina^[1] é un aminoácido dímero formado pola oxidación e unión de dous residuos do aminoácido cisteína por medio dun enlace disulfuro covalente. Este composto organosulfurado ten a fórmula (SCH₂CH(NH₂)CO₂H)₂ ^[2]. É un sólido branco, que funde a 247–249 °C. Foi descuberto en 1810 por William Hyde Wollaston pero non foi recoñecido como un derivado das proteínas ata que foi illado do corno da vaca en 1899.^[3] A cisteína, orixinando cistina por medio da formación de enlaces ou pontes disulfuro nunha cadea proteica ou entre dúas cadeas proteicas, determina de forma significativa a estrutura terciaria da maioría das proteínas. A formación de pontes disulfuro, xunto coa formación de pontes de hidróxeno e interaccións hidrófobas é parcialmente responsable da formación da matriz de glute do pan. O pelo humano contén aproximadamente un 5% de cistina na súa masa.^[4]

1. ↑ CHEBI
2. ↑ ChemSpider - Cystine
3. ↑ "cystine." Encyclopædia Britannica. 2007. Encyclopædia Britannica Online. 27 July 2007 www.britannica.com/eb/article-9028437/cystine
4. ↑ Gortner, R. A.; W. F. Hoffman, W. F. (1941). "l-Cystine". Organic Synthesis 1: 194.