Teoria musikal

Musikaren teoria jakintza-eremu bat da, musikako hainbat elementu ikertzen duena, besteak beste, musika aztertu, entzun, ulertu eta konposatzeko garapena eta metodologia. The Oxford Dictionary of Music-ek elkarrekin lotutako hiru alderdi deskribatzen ditu:

• Lehenengoa “errudimentu” musikalak dira, eta irakaskuntzan notazio-elementuetara mugatzen dira, hala nola armaduretara, konpas-adierazleetara, balio erritmikoetara eta abarretara. Horren arabera, teoria ezinbesteko partetzat jotzen da harmonia, kontrapuntua eta forma musikala aztertzeko.
• Bigarrenak antzinatik gaur egun arte izan diren musika idazkiak aztertzen ditu (estetika, notazioa, akustika, musika tresnen diseinua, interpretazio praktikak eta abar).
• Hirugarren alderdia musikako prozesu eta printzipio orokorrak definitzea helburu duten azterketa musikologikoen eremuari dagokio. Ikerketa-arlo hori musika-analisitik bereiz daiteke, abiapuntua ez baita obra edo banakako interpretazioa, baizik eta obra osatzen duten funtsezko materialak.

Musika-teorian espezializatutako pertsona bat musika-teorialaria da.