Loaren nahasmendua[1]loaren eta esnatzearen arteko zikloaren ohiko garapenari eragiten dioten nahasmendu asko dira. Loaren nahasmendu batzuk oso larriak izan daitezke, eta gizabanakoaren funtzionamendu fisiko, mental eta emozionala oztopatu dezakete. Nahasmendu ohikoenak honako hauek dira:
Loaldiko apnea: pertsonak arnasketan geldialdi bat edo gehiago egiten duenean edo lo dagoen bitartean azaleko arnasketak dituenean.
Enuresia: lo dagoen bitartean, pertsonak ohean pixa egiten du; normalean, haurrei gertatzen zaie. Askotan herentziazkoa da.
Loezina: logale eskasa, lasaia, kalitate txarrekoa da.
Loaren paralisia: nahasmendu horretan, REM fasearen erdian esnatzen da, burmuina aktibo dagoenean, baina zure gorputzak ez; nahasmendu horrek zure gorputza mugitzea eragozten dizu, begiak izan ezik; azken horretan beldurrak eragindako eldarnioak ager daitezke.
Gaueko izuak: nahasmendu horren ezaugarria da pertsona malkartsu eta izututa esnatzea.
Lo-ibiltzea: pertsonak oinez ibiltzen dira edo beste jarduera bat egiten dute oraindik lo daudela.
Narkolepsia: pertsonak lo handia egiten du egun osoan, aurreko gauean bere ordu osoak lo egin baditu ere. Bat-batean, nahi gabe lokartzen da eguneko edozein ordutan.
