Janari-alergia | |
---|---|
Deskribapena | |
Mota | food hypersensitivity (en) , gastrointestinal allergy (en) eritasuna |
Espezialitatea | Immunologia |
Arrazoia(k) | janari food allergen (en) |
Tratamendua | |
Erabil daitezkeen botikak | Azido kromogliziko, epinephrine / lidocaine (en) eta Adrenalina |
Identifikatzaileak | |
GNS-9-MK | 995.3 |
GNS-10 | T78.0 |
GNS-9 | V15.01 |
OMIM | 147050 |
MedlinePlus | 000817 |
eMedicine | 000817 |
MeSH | D005512 |
Disease Ontology ID | DOID:3044 |
Janari-alergia elikagaiekiko ematen den erantzun immune anormala da.[1] Seinaleak eta sintomak ahuletik larrira joan daitezke. Azkura, mingainaren handitzea, urtikaria, oka, beherakoa, arnasketan arazoak edo odol-presio baxua izan daitezke.[1] Normalean, esposizioa jasan eta minutu edo ordu batzuetara sortzen dira.[1] Sintomak larriak direnean, anafilaxia gisa ezagutzen da.[1] Elikagaien intolerantzia eta elikadura intoxikazioak arazo ezberdinak dira.[1]
Normalean alergia sortzen duten elikagaiak behi-esnea, kakahueteak, arrautzak, itsaskiak, arraina, fruitu lehorrak, soja, garia, arroza eta fruituak dira.[1][2][3] Alergiak ohikoenak herrialdez herrialde aldatzen dira.[1] Arrisku faktoreak familian alergiak izatea, D bitamina gabezia, obesitatea eta garbitasun maila altuak dira.[1][2] Alergiak E immunoglobulina (IgE), gorputzaren immunitate sistemaren partea dena, elikagaien molekuletara lotzen denean gertatzen dira.[1] Normalean elikagaiaren proteina bat izaten da arazoa.[2] Honek hantura sortzen duten kimikoak askatzen ditu, hala nola, histamina.[1] Diagnostikoa historia medikoan, ezabatze dietan, larruazaleko ziztada testean, elikagaientzako IgE antigorputzen odol testetan edo ahozko elikagai erronketan oinarritzen da.[1][2]
Alergenoen potentzialekiko esposizio goiztiarra babesgarria izan daiteke.[2][4] Kudeaketa nagusiki elikagaiak saihestean eta esposizioa gertatuz gero plan bat izatean datza.[2] Planean adrenalina (epinefrina) ematea eta alerta medikoa duten bitxiak janztea sar daiteke.[1] Elikagai alergietarako alergeno immunoterapiaren onurak ez daude argi, eta 2015. urtetik ez da gomendatzen.[5] Elikagai-alergia mota batzuk adinarekin sendatzen dira, esnea, arrautzak eta sojarekikoa barne. Baina beste batzuk, fruitu lehor eta itsaskiarekikoa bezala, normalean ez.[2]
Herrialde garatuetan, elikagai alergia bat gutxienez jendartearen % 4tik % 8ra du.[1][2] Haurretan helduetan baino arruntagoak dira eta handitzen ari direla dirudi.[2] Mutiletan nesketan baino ohikoagoa dela ematen du.[2] Alergia batzuk normalean bizitzaren hasieran garatzen dira, beste batzuk, normalean, geroago garatzen diren bitartean.[1] Herrialde garatuetan, jende kopuru handi batek uste du elikagai alergia duela benetan horrela ez denean.[6][7][8] Elikagaietan alergeno kopuru txikien presentziaren aitorpena ez da derrigorrezkoa inongo herrialdetan, Brasilen izan ezik.[9][10][11]