Zenono de Elajo

Zenono de Elajo
Persona informo
Ζήνων ὁ Ἐλεάτης
Naskiĝo	490 a. K. en Elajo, Antikva Grekio
Morto	430 a. K. en Elajo, Antikva Grekio
Lingvoj	antikva greka vd
Profesio
Okupo	filozofo matematikisto verkisto vd
Laborkampo	Filozofio vd
Verkado
Verkoj	paradokso de Zenono vd
Filozofo
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Zenono de Elajo, aŭ Zenono, naskiĝis en Elajo ĉ. la fino de la 6-a jarcento aŭ la komenco de la 5-a jarcento a.K.. Li estis la plej eminenta disĉiplo de Parmenido kaj defendis la pensmanieron de sia majstro kun intelekta vigleco. Li polemikis kun siaj samtempuloj pri la neado de la movo kaj de la multeco, provante klarigi kaj pravigi sian majstron. Li estis fama pro negado de la sagomovo kaj pro konsternado de siaj kontraŭuloj prezentante al ili la konatan pruvon pri la nemoviĝado, nome, la rakonto pri Aĥilo kaj la testudo. Pro tiuj argumentoj li estis konsiderata de Aristotelo la fondinto de dialektiko.