Seleno (mitologio)

Ĉi tiu artikolo temas pri mitologia rolulino. Por aliaj signifoj vidu la artikolon Seleno.

Seleno
diino • greka dio • lundio
Informoj
Originala nomo	Σελήνη
Eble sama	Luna • Diana • astrologia Luno
Sekso	ina
Patro	Hiperiono
Patrino	Teja
Gefratoj	Eoso • Helios
Kunulo	Endimiono • Helios • Zeŭso
Infanoj	Ersa • Nemea leono • Nemea • Pandia • Narciso • Menae
v • d • r

Laŭ la helena mitologio, Seleno (el la greka Σελήνη, «brileco»; dorie σελάνα, eolie σελάννα) estis arkaika luna diaĵo, filino de la titanoj Hiperiono kaj Tejo^[1].

Ŝi ricevis la epitetojn Meno^[2] («monato»), Eŭrifaso («malproksima brilado»), Kintio (ĉar laŭ onidiro ŝi naskiĝis sur tiu monto), Eglo («radianta»), Pazifao («plen-brila»), Ilitio («helpo») kaj Febo, kiel fratino de la suna dio Febo. Ŝia ekvivalento en la romia mitologio estas la diino Luno.

1. ↑ Pseŭdo-Apolodoro. Mitologia biblioteko, 1.2.2. Heziodo listigas la idaron de Hiperiono kaj Tejo en sia Teogonio, versoj 371 kaj sekv. En la Homera Himno al Helioso, Tejo ricevis la nomon Eŭrifaso («malproksima brilado»), epiteto taŭga ankaŭ por Seleno mem.
2. ↑ Nono. Dionizaj, 44.198.