Emajlo

Vidu ankaŭ emajlo (dento)

Emajlo estas vitrosimila diverskolora glazuro, per kiu oni kovras potojn, fajencon, porcelanon, metalon (oni nomas ankaŭ emajlo la tutan emajlokovritan artobjekton). Tia pasto vitriĝas sub la efiko de la temperaturo. La emajlo kovras ankaŭ la kolorojn, kiuj estas tiel nedifekteblaj, nefroteblaj.

Laŭ Francisko Azorín Emajlo estas Vitrosimila fandaĵo per kiu oni kovras ceramikaĵojn, metalojn.^[1] Kaj li indikas etimologion el greka meldo (fandi) el antikva germana meltan, smelzan, schmelzen kaj de tie la latina smaltum. Kaj li aldonas teknikan terminon Emajli, por kovri surfacon per emajlo.^[2]

1. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 62.
2. ↑ Azorín, samloke.