Monxu

Un monxu^[1] (del occitanu monge que provién del llatín monachus y ésti del griegu μοναχός, monachós, "namái, únicu, solitariu"^[2]) ye una persona que practica'l ascetismu relixosu, viviendo solu o con otros monxos. Un monxu puede ser una persona que decide dedicar la so vida a sirvir a los demás, o ser un asceta qu'escueye voluntariamente abandonar la sociedá pa vivir una vida d'oración y contemplación. El conceutu ye bien antiguu y puede trate en munches relixones y filosofíes.

Nel idioma griegu'l términu puede aplicase tamién a muyeres, anque n'español, ye usáu pa homes. La pallabra monxa utilízase de normal pa les monásticas femenines.

Anque'l términu griegu monachós ye d'orixe cristianu, la pallabra monxu tamién sirve pa designar ascetes d'otres creencies relixoses o filosófiques. Sicasí, al ser un vocablu xenéricu, nun ye intercambiable colos términos que denotan clases particulares de monxu, como cenobita, ermitañu, anacoreta o hesicasta.

1. ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: monxu
2. ↑ Henry George Liddell, Robert Scott. Perseus project (ed.): «μοναχός» (inglés). Consultáu'l 9 d'agostu de 2016.