Enxeita

Las abeyes melíferes construyen con cera caxellos hexagonales ó alvioles que tienen paredes encontaes en común, dando como resultáu una cadarma denomada enxeita, bozón, o tamién seta.

Esta capacidá débese a que les abeyes obreres, cunten con glándules cereres que producen esti elementu natural tan preciáu. La enxeita úsase p'atroxar los sos alimentos: polen y miel. Tamién el caxellu ye usáu como llugar d'abellugu pa la cría d'obreres y bázcaros. El tamañu del caxellu cimbla según la necesidá de l'abeya, siendo d'alrodiu 6 mm pa l'abeya obrera y 8 mm pa bázcaros nel casu de Apis mellifera

Les desemeyaes especies del xéneru Apis, construyen diferentes tamaños de caxellos, (ensin base de cera estampao) amañosos a les sos respeutives tribes, lo que ye abondo útil pa desemeyar les especies y les races del xéneru Apis.

Nes abeyes de ñeru zarráu (Apis cerana y Apis mellifera), los bozones constrúyense en posición tresversal al furacu d'entrada del truébanu. D'esta miente, los bozones de delantre allugaos xunto a la entrada (aldadoriu o piquera) faen de barrera natural escontra l'aire frío.