Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Imperio Austrohongaro

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Imperio Austrohongaro
Österreichisch-Ungarische Monarchie
Osztrák–Magyar Monarchia
1867 — 1918
Bandera Escudo d'armas
Himno nacional: Gott erhalte Franz den Kaiser
Situación de Imperio Austrohongaro
Situación de Imperio Austrohongaro
Imperio Austrohongaro en 1913
Capital Viena y Budapest
Idioma oficial
 • Atros idiomas
Alemán, hongaro y latín
Checo, polaco, ucrainés, rumano, croata, eslovaco, serbio, esloveno, rutén y italiano
Gubierno Monarquía
 • Compromís austrohongaro 8 de chunio de 1867
 • Desaparición 31 d'octubre de 1918
Superficie
 • 1914

676,615 km²
Población
• 1914 est.
     Densidat

52.800.000 hab.
0,1 hab/km²
Chentilicio Austrohongaro/a[1]

L'Imperio Austrohongaro estió un estau federal d'Europa Centro-Oriental formau por Cisleitania y Transleitania, en a subchección d'a monarquía d'os Habsburgo. Manimenos por a suya curta duración no tenió que dos emperadors: Francisco Chusé I y Carlos I.

O 18 de febrero de 1867 se plegó a lo compromís austrohongaro. Como respuesta a lo problema d'as reivindicacions nacionals d'os hongaros. O territorio baixo sobiranía d'os Habsburgo quedaba dividiu en dos estaus: Cisleitania, con clase dirichent alemana y Transleitania, con clase dirichent hongara. Os dos estaus comparten sobirán, con o títol d'Emperador d'Austria y Rei d'Hongría, y tamién comparten tres ministerios: economía, afers exteriors y defensa. Os territorios alemans, polacos, checos, eslovenos y italianos yeran en Cisleitania y os territorios hongaros, eslovacos, croatas y vlacos yeran en Transleitania.

  1. (an) Diccionario aragonés-castellano-catalán. Versión preliminar. Estudio de Filología Aragonesa. Edacar num. 14. Zaragoza. Edicions Dichitals de l'Academia de l'Aragonés. ISSN 1988-8139. Octubre de 2024.

Previous Page Next Page