Wetsprekker

De wetsprekker wie in unike gerjochtlike funksje yn it Skandinaavje fan 'e Midsiuwen. Dy fûn syn grûnslach yn in mienskiplike Germaanske foarm fan mûnlinge oerlevering, dêr't wize manlju by frege waard om 'e wet op te sizzen. Mar inkeld yn Skandinaavje ûntjoech dat ferskynsel him ta in formeel amt. De beide bekendste wetsprekkers wiene de Iislânske histoarikus en skald Snorri Sturluson en Thorgeir de Wetsprekker, dy't yn 1018 yn Sweden sa machtich wie dat er kening Olaf II fan Sweden twinge koe om net allinnich frede te sluten mei syn fijân, Olaf II fan Noarwegen, mar ek om dyselde syn dochter ta frou te jaan.