Sekstylia

Sekstylia

Sextilia
Podobizna Sekstylii w pracy Enei Vico Augustarum imagines aereis formis expressae (ok. 1558)
Data śmierci	69
Mąż	Lucjusz Witeliusz
Dzieci	Aulus Witeliusz, Lucjusz Witeliusz
Multimedia w Wikimedia Commons

Sekstylia (łac. Sextilia; zm. 69)^[1] – rzymska arystokratka, matka cesarza Aulusa Witeliusza.

Wedle przekazu Swetoniusza należała do wybitnej rodziny, jakkolwiek brak dokładnych informacji na temat jej pochodzenia. Prawdopodobnie należy ją wiązać z senatorskim rodem Sekstyliuszy (Sextili), wygasłym w pierwszych latach rządów Augusta. Jego ostatnim uchwytnym w źródłach przedstawicielem był M. Sextilius, triumvir monetalis w 25 roku p.n.e.. Możliwe, że Sekstylia była właśnie jego córką^[2].

Poślubiła Lucjusza Witeliusza^[a], z małżeństwa z nim doczekała się dwóch synów: Aulusa i Lucjusza^[3]. W stolicy cesarstwa wyróżniała się surową obyczajowością^[1]. Swetoniusz pisał o niej w sposób pochwalny^[3].

Wedle przekazu Tacyta, na początku buntu swojego starszego syna, Sekstylia z niechęcią przyjęła przybranie przez niego tytułu Germanicus. W odpowiedzi na jego list, miała mu napisać, że urodziła Witeliusza, a nie Germanika. Być może w ten sposób pragnęła ostudzić jego nadmierną pewność siebie^[4] lub też wyrażała swoje przekonanie, że przydomek ten miał znaczenie tylko w obrębie osób z dynastii julijsko-klaudyjskiej, więc jej syn nie powinien go sobie uzurpować^[5]. Możliwe, że odpowiedź Sekstylii była grą słów opartą na podobieństwie między nazwiskiem Witeliuszy a oskijskim słowem vítel(l)iú, która miała podkreślić jego italijskie pochodzenie i zasugerować, że w oczach matki Germanicus nie oznacza tytułu nadanego zwycięzcy nad Germanami, lecz kogoś kto został Germaninem, wskutek długiego dowodzenia legionami nad Renem – a tym samym danie do zrozumienia, że stał się narzędziem lokalnych sił, które obwołały go cesarzem^[6]. Być może takie przypomnienie pochodzenia miało zwrócić uwagę Witeliusza na prawdziwe obowiązki względem państwa i wyrażało także obawę o zagrożenie, jakie stanowiły jego oddziały (wśród których byli Germanie) dla samego Rzymu^[7].

Ostatecznie Witeliusz, po pokonaniu Otona i wkroczeniu do stolicy, zaaranżował bardzo emocjonalne spotkanie z matką na schodach Kapitolu. Ponadto obdarzył ją tytułem Augusty, brak natomiast informacji, by nadał go swojej żonie, Galerii Fundanie. Sekstylia zmarła niedługo później^[3], w 69 roku, jeszcze przed obaleniem i śmiercią syna. Według Swetoniusza, który przedstawiał Witeliusza jako nowego Nerona, została otruta lub zagłodzona na rozkaz cesarza^[8].