Pragmatisme

Pragmatisme

ideologie, philosophical school

Subklas van	filosofie
Inspired by	Some Consequences of Four Incapacities
Beoefen deur	pragmatis

Pragmatisme is 'n filosofiese tradisie wat taal en denke beskou as instrumente vir voorspelling, probleemoplossing en aksie, eerder as om die werklikheid te beskryf, voor te stel of te weerspieël. Pragmatiste beweer dat die meeste filosofiese onderwerpe - soos die aard van kennis, taal, konsepte, betekenis, geloof en wetenskap - die beste beskou word in terme van hul praktiese gebruike en suksesse.

Pragmatisme het in die 1870's in die Verenigde State begin. Die oorsprong daarvan word dikwels toegeskryf aan filosowe Charles Sanders Peirce, William James en John Dewey. In 1878 het Peirce dit in sy pragmatiese stelling beskryf: "Oorweeg die praktiese effekte van die voorwerpe van jou konsepsie. Dan is jou opvatting van daardie effekte die hele opvatting van die voorwerp." ^[1]

1. ↑ Peirce, C.S. (1878), "How to Make Our Ideas Clear", Popular Science Monthly, v. 12, 286–302. Dikwels herdruk, insluitende in Collected Papers v. 5, paragrawe 388–410 en Essential Peirce v. 1, 124–141. Sien einde van §II vir die pragmatiese stellig. Sien derde en vierde paragrawe in §IV vir die ontdekbaarheid van waarheid en die werklike deur voldoende ondersoek.