Kietismo

Kietismo XVII. mendeko doktrina mistiko katolikoa izan zen, Miguel de Molinos apaiz espainiarrak proposatua, eta Madame Guyon-ek eta Cambraiko artzapezpiko Fénelon-ek hedatua. Kietismoaren arabera, kristau-perfekzioa, arimaren salbamena alde batera utzita, maitasun hutsa da, kontenplazio hutsa, eta alferrikakoa da erlijiozko praktika, baita bizitza aktiboa ere; gelditasun eta pasibotasun osoan, Jainkoarekin bat egiten da. Inozentzio II.ak debekatu zuen, eta jarraitzaile asko Inkisizioak erreta hilarazi zituen.

Zentzu gaitzesgarrian, kietismo esaten zaio kontenplazio hutsa eta gelditasuna eredutzat hartzen dituen doktrina edo jarrera orori.