Dolomita | |
---|---|
Fórmula química | CaMg(CO₃)₂ |
Epònim | Déodat Gratet de Dolomieu |
Classificació | |
Categoria | carbonats |
Nickel-Strunz 10a ed. | 05.AB.10 |
Nickel-Strunz 9a ed. | 5.AB.10 |
Nickel-Strunz 8a ed. | Vb/A.03a |
Dana | 14.2.1.1 |
Propietats | |
Sistema cristal·lí | trigonal |
Hàbit cristal·lí | cristalls tabulars, sovint amb cares corbes; també columnar, estalactític, granular, massiu |
Estructura cristal·lina | a = 4.8012(1) Å, c = 16.002 Å; Z = 3 |
Grup puntual | trigonal rhombohedral, 3 |
Color | blanc, gris, vermell, marronós |
Macles | macles de contacte simple |
Exfoliació | perfecta en {1011}, exfoliació rombohedral |
Fractura | concoidal |
Tenacitat | fràgil |
Duresa | 3,5 a 4 |
Lluïssor | vítria, nacrada |
Color de la ratlla | blanca |
Gravetat específica | 2,84 a 2,86 |
Densitat | 5,7 |
Propietats òptiques | uniaxial (-) |
Índex de refracció | nω = 1,679 a 1,681 nε = 1,500 |
Birefringència | δ = 0.179–0.181 |
Fluorescència | pot tenir fluorescència blanca a rosa sota UV; triboluminescent |
Solubilitat | poc soluble en HCl diluït |
Més informació | |
Estatus IMA | mineral heretat (G) |
Símbol | Dol |
Referències | [1][2][3] |
La dolomita és un mineral de carbonat de calci i magnesi que pertany i dona nom al grup de la dolomita.[4] Va ser anomenat així l'any 1791 per Nicolas-Théodore de Saussure en honor del mineralogista i geòleg francès Dolomieu (1750-1801). És isostructural amb la nordenskiöldina. Forma una sèrie de solució sòlida amb l'ankerita.[5]