Our website is made possible by displaying online advertisements to our visitors.
Please consider supporting us by disabling your ad blocker.

Responsive image


Bismutu

Plomu ← BismutuPoloniu
 
 
83
Bi
 
               
               
                                   
                                   
                                                               
                                                               
Tabla completaTabla enantada

Colorado, blancu brillosu
Información xeneral
Nome, símbolu, númberu Bismutu, Bi, 83
Serie química Metales del bloque p
Grupu, periodu, bloque 15, 6, p
Masa atómica 208,98038 u
Configuración electrónica [Xe]4f14 5d10 6s2 6p³
Durez Mohs 2,25
Electrones per nivel 2, 8, 18, 32, 18, 5
Propiedaes atómiques
Radiu mediu 160 pm
Electronegatividá 2,02 (Pauling)
Radiu atómicu (calc) 143 pm (Radiu de Bohr)
Radiu covalente 146 pm
Estáu(aos) d'oxidación 3, 5
Propiedaes físiques
Estáu ordinariu Sólidu
Densidá 9780 kg/m³
Puntu de fusión 544,4 K (271 °C)
Puntu de bullidura 1837 K (1564 °C)
Entalpía de vaporización 104,8 kJ/mol
Entalpía de fusión 11,3 kJ/mol
Presión de vapor 0,000627
Puntu críticu 271,4 K (−2 °C)
1564 Pa
Varios
Estructura cristalina Romboédrica
Calor específica 122 J/(K·kg)
Conductividá llétrica 0,867 10⁶ m-1·Ω-1 S/m
Conductividá térmica 7,87 W/(m·K)
Velocidá del soníu 1790 m/s a 293,15 K (20 °C)
Isótopos más estables
Artículu principal: Isótopos del bismutu
iso AN Periodu MD Ed PD
MeV
207Bi31,55 a2,399207Pb
208Bi368,000 a2,880208Pb
209Bi(1.9 ± 0.2) ×1019 a3,14205Tl
Valores nel SI y condiciones normales de presión y temperatura, sacante que se diga lo contrario.
[editar datos en Wikidata]

El bismutu[1] ye un elementu químicu de la tabla periódica que'l so símbolu ye Bi, el so númberu atómicu ye 83 y alcuéntrase nel grupu 15 del sistema periódicu.

Yá yera conocíu na antigüedá, pero hasta mediaos del sieglu XVIII confundir col plomu, estañu y cinc. Ocupa'l llugar 73 a esgaya ente los elementos de la corteza terrestre representa'l 8,5x10-7% del pesu de la corteza y ye tan escasu como la plata. Los principales depósitos tán en Suramérica, pero n'Estaos Xuníos llógrase principalmente como subproductu del refináu de los minerales de cobre y plomu.

Ye un metal típico dende'l puntu de vista químicu. En compuestos, tien valencies de +3 o +5, siendo más estables los compuestos de bismutu trivalente. Esisten dellos nitratos, especialmente'l nitratu de bismutu, Bi(NON3)3, o trinitrato de bismutu, y el so pentahidrato, Bi(NON3)3•5H 2O, que se descompon en nitratu de bismutu. Ésti tamién se conoz como oxinitrato de bismutu, nitratu de bismutilo, blancu perlla y blancu d'España, y emplégase en medicina y en cosmética.

El bismutu espandir al solidificarse, esta estraña propiedá convertir nun metal aparente pa fundiciones. Dalgunes de les sos aleaciones tienen puntos de fusión inusualmente baxos. Ye una de les sustancies más fuertemente diamagnéticas (dificultá pa magnetizarse). Ye un mal conductor del calor y la electricidá, y puede amontase la so resistencia llétrica nun campu magnético, propiedá que la fai preséu en preseos pa midir la fuercia d'estos campos. Ye opacu a los rayos X y puede emplegase en fluoroscopia.

Ente los elementos non radiactivos, el bismutu tien el númberu atómicu y la masa atómico (208,98) más altos. Tien un puntu de fusión de 271 °C, un puntu de bullidura de 1.560 °C y una densidá de 9,8 g/cm³.

  1. Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: bismutu

Previous Page Next Page






Bismut AF ቢስመዝ AM Bismuto AN बिस्मथ ANP بزموت Arabic بيسموث ARY بزموت ARZ Bismut AZ Висмут BA Bismuth BAN

Responsive image

Responsive image