Antera

Nes plantes anxospermes, la antera, del griegu anteros = 'floriáu', aludiendo a que la presencia visible de les anteres señala'l puntu álgido de l'antesis (floriamientu), ye la parte terminal del estambre d'una flor. Ye una estructura homóloga a los microesporangio n'otros clados y ta encargada de la producción del polen.

Cada estambre suel encontase nun pieciquín llamáu filamentu y una antera, suxeta lateralmente al estremu del filamentu. Dicir de les anteres que son extrorsas si'l filamentu xunir a l'antera pola so cara esterna (la más alloñada de la exa floral), y se les llapada introrses nel casu contrariu, menos frecuente.

L'antera típica de les anxospermes suel constar de dos partes estremables, allegantes, llamaes teques, xuníes per una zona llamada conectivo, que ye tamién per onde l'antera xunir al filamentu. Si corta l'antera perpendicularmente a la so exa, reparar que cada antera contién unu o dos sacos polínicos que s'estienden en toa'l so llargor.

L'antera ye una estructura dehiscente, esto ye, que se ruempe bonalmente pa dexar visible'l so conteníu, el polen. Cada sacu polínicu va abrise polo xeneral por una dehiscencia (corte) llonxitudinal per onde va salir el polen.

L'estambre ye una fueya tresformada pa la producción d'espores masculines (microsporas) que son los granos de polen. Los sacos polínicos son los microsporangios.